آش کارده یاسوج
چشیدن طعم غذاهای یاسوجی تجربه جدیدی است که با بوی فرهنگ استان لرنشینان و سنت‌های دیرینه شهر پیوند خورده است. غذاهای ساده و خوشمزه‌ای که کمتر خانه‌ای در یاسوج از بوی آن بی‌نصیب مانده است، گذشته از همه این‌ها مقوی و سالم بودن این غذاها دلیل قانع‌کننده‌ای برای آشنایی با طرز پختشان می‌باشد. اگر موقعیت یا فرصت سفر به یاسوج داشته باشید که چه بهتر، با اقامت در اقامتگاه‌های بوم‌گردی و با کمک زنان محلی می‌توانید طرز پخت این غذا را یاد بگیرید و در غیر این صورت با همین مطلب امروز می‌توانید یکی از خوشمزه‌ترین آش‌های محلی ایران را به برنامه غذایی خود اضافه کنید.
آش کارده
آش کارده یا هره
طعم دل‌پذیرِ سبزی مخصوص این آش، چه گردشگران و چه بومیان شهر را عاشق این غذای محلی کرده و نام آن را با استان‌های فارس، کهگلویه و بویر احمد، اصفهان و خوزستان همراه کرده است. نام این استان‌ها خبر از تنوع روش‌های پخت آش می‌دهد و در کنار آن طعم به خصوصی به نتیجه آشپزی آن‌ها می‌دهد. طبق سلیقه خودتان می‌توانید با امتحان هر کدام از روش‌های پخت آش کارده به طعم مطلوب خودتان برسید. از روش‌های تخمیری بختیاری‌ها گرفته تا پرملات کردن اقلیدی‌ها، با این حال پیشنهاد ما این است هر بار یکی از این روش‌ها را انتخاب کنید.
گیاه کاردین
آش کارده یاسوج
درباره مصرف گیاه کاردین نکته بسیار مهمی نقل شده که باید قبل از هر چیزی آن را در نظر داشته باشید، این گیاه به صورت خام برای انسان قابل استفاده نیست ولی از آن‌جا که یکی از گیاهان بومی این منطقه به حساب می‌آید، فروشنده‌ها این مورد را به خریداران یادآوری خواهند کرد. این گیاه بین محلی‌ها با نام‌هایی مانند علف خرس، اخلیوف یا حره هم شناخته می‌شود و احتمالا هنگام خرید، این اسم‌ها به چشم یا گوشتان می‌خورند. گفته می‌شود که در منطقه بختیاری دو نوع گیاه کاردین داریم که به هر دو علف خرس می‌گویند. بعد از این که مرحله خرید این گیاه را پشت سر گذاشتید، نوبت به طبخ این غذای مقوی می‌رسد که مراحل پخت را در ادامه آورده‌ایم.
مواد لازم:
آش کارده یاسوج
– سبزی کارده خرد شده
– آرد گندم
– آبغوره
– برنج نیم‌دانه یا جو پرک
– پیاز
– ماست ترش یا دوغ
– نمک، فلفل و زردچوبه
– شنبلیله خشک
– روغن
مراحل پخت
عکس شماره ۴
برخی مسافران همراه با محلی‌ها این گیاه را از کوه‌ها می‌چینند، از آن‌جایی که گیاه کارده مزه تلخی دارد، بعد از چیدنش آن را می‌جوشانند تا تلخی‌اش برطرف شود و سپس در هوای آزاد آن را خشک می‌کنند. اما اگر شما سبزی خشک را تهیه کرده باشید، مرحله پخت را با خیساندن این سبزی به مدت ۲ الی ۳ ساعت شروع کنید. البته در برخی استان‌ها برای خیس خوردن سبزی‌ها ۲۴ ساعت کامل را در نظر می‌گیرند. در ادامه سبزی‌های خیس شده را از آب خارج کرده و در ظرف بزرگی بریزید، آرد گندم، نمک و فلفل را به این ظرف اضافه کنید و با کارده‌ها بکوبید تا جذبشان شوند. آب سبزی‌های خیس‌شده را لازم خواهید داشت پس دور نریزید.
شعله متوسط
در این مرحله آب کارده خیس شده را به مواد داخل ظرف اضافه کنید، این آب کافی نیست و باید به اندازه ۴/۳ ظرف را با آب پر کنید و روی شعله ملایم بگذارید. افزودن آبغوره و دوغ یا ماست، مرحله بعدی پخت این آش خوشمزه می‌باشد، فراموش نکنید که در حین جوشیدن آش برای جلوگیری از ته گرفتنش به طور مرتب آن را هم بزنید. حدود ۳-۴ ساعت بعد که کارده‌ها کاملا پخته شدند، برنج را اضافه کنید و به مدت یک ساعت دیگر منتظر آماده شدن آش باشید. هنوز قدم دیگری برای پخت کامل آش مانده و آن هم سرخ کردن پیاز می‌باشد که با اضافه کردن زردچوبه و شنبلیله و مقداری آرد گندم برای لعاب‌دار کردن آش کاردین به کار می‌رود. در انتها با افزودن این مخلوط به آش، باید ۱۵ دقیقه آش را بجوشانید تا آماده سرو شود.
نکاتی در مورد آش کارده
خوردن آش کارده در ماه‌های سرد سال با تامین ویتامین‌های گروه C و B موجب کاهش سرماخوردگی می‌شود. جالب است بدانید که برای طبخ آش کارده بهتر است از کارده تازه به جای کارده خشک استفاده کنید چون سبزی تازه حاوی ویتامین‌های بیش‌تری است، البته اکثر مردم به علت تیز و برنده بودن گیاه کارده ترجیح می‌دهند از سبزی خشک آن استفاده کنند ولی کوبیدن کارده تازه و تَر با آرد گندم این برندگی را از بین می‌برد. علاوه بر فصل‌های سرما و کاهش میزان ابتلا به بیماری‌های مزمن و سرطان، بیش‌تر افراد محلی این غذا را وعده مناسبی برای افطاری‌های ماه رمضان می‌دانند و سفره‌های افطار را با آش کارده مزین می‌کنند.
مطالب مرتبط: غذاهای محلی یاسوج، معرفی کلی شهر یاسوج
