آشورى‌ها مراسم آب پاشان را در ماه تموز برابر با اواخر تیر و اوایل مرداد انجام مى‌دهند و به آن نوسردایل یا جشن تموز مى‌گویند. صد روز پس از عید پاک را محاسبه مى‌کنند، هر روزى که باشد، خواه یکشنبه، خواه روزى دیگر از ایام هفته، این مراسم را به جاى مى‌آورند.
آشوریان در این روز به کلیسا مى‌روند. کشیش بخشى از مراسم هر یکشنبه را اجرا مى‌کند و در ادامه، خطبه اى مى‌خواند که با یکشنبه هاى معمولى تفاوت دارد. پس از این مراسم که شارا نام دارد، نان مقدس توزیع مى‌شود. هنگامى که از کلیسا بیرون مى‌آیند، در کوچه و خیابان و خانه به روى یکدیگر یا روى زمین آب مى‌پاشند.
آشوریان ریشه این مراسم را در اسطوره‌هاى خود مىدانند و معتقد هستند که وقتى الهه ایشتار مى‌‌میرد و به دنیاى مردگان در زیر زمین مى‌رود، الهه تموز -الهه طبیعت زنده و سرسبزى- براى نجاتش به دنیاى زیر زمین مى‌رود. با رفتن او به تدریج طبیعت سبز، زرد و پژمرده شده و زمستان فرا مى‌رسد. آشوریان در این روز که الهه تموز به زیر زمین مى‌رود، به زمین و یکدیگر آب مى‌پاشند تا تموز زودتر برگردد. با این اوصاف، ریشه مراسم یاد شده طبیعت است که پس از مسیحى شدن آشوریان، با آیین مسیح در‌‌آمیخته و رنگ و بوى مذهبى گرفته است.
اما ارمنیان، علت این مراسم را که آن را وارداوار مى‌نامند، روشن نکرده‌اند و اظهار نظرها در این باره متفاوت است. عده‌اى از محققان وارد را به معنى آب، و اوار را به معناى راه آب ذکر کرده‌اند و آن را به الهه آناهیتا (الهه بارورى و مادر همه دانش‌ها) نسبت مى‌دهند. برخى دیگر، واژه وارد را به معنى گُل مىدانند و آن را به الهه آستفیک (الهه دلاورى و زیبایی) منسوب مى‌کنند.
طبق نوشته هاى مورخان ارمنى، در ارمنستان قدیم، جشن وارداوار براى بزرگداشت الهه زیبایى برپا مى شد و شکوه و جلال بسیار داشت. همه مردم در این جشن شرکت مى‌کردند و الهه را با گل هاى سرخ مى‌آراستند. مى‌گویند: گل سرخ، پیش از این به رنگ سفید بوده است. هنگامى که الهه، پاى برهنه به میان مردم آمد، خارها پاهاى او را زخمى کردند و از خون وى، آن گل سفید رنگین شد. از آن پس گل سرخ امروزى پدید آمد.
ارمنیان امروزى، صد روز پس از عید پاک را حساب کرده و در نزدیک ترین یکشنبه که در حدود ماه اوت است، مراسم وارداوار را به جاى مى‌آورند. ارمنیان در این روز به کلیسا مى‌روند و مراسمى مانند هر یکشنبه که باداراک مى‌نامند، به جاى مى‌آورند. اما دعا و خطبه اى اضافه بر مراسم هر یکشنبه، مخصوص روز وارداوار ایراد مى‌شود و سرانجام، هنگامى که از کلیسا بیرون مى‌آیند، در کوچه و خیابان و در منزل به روى یکدیگر یا زمین آب مى‌پاشند. در این روز، ارمنیان کبوتر پرانى نیز مى‌کنند. گفته مى‌شود که این رسم نیز از گذشته‌هاى دور به یادگار مانده است چرا که کبوتران سپید، همگى به الهه زیبایى و عشق تعلق دارند.
