معرفی کلی شهر دلیجان در استان مرکزی
دلیجان، یکی از شهرهای زیبای استان مرکزی است که در جاده ارتباطی اصفهان- قم واقع شده است. این شهر با ۴۰٫۰۰۰ نفر جمعیت، با داشتن کارخانجات بزرگ و کوچک، یک شهر صنعتی محسوب میشود. کارخانجاتی از قبیل ایزوگام سازی، فرش بافی، تولید پودرهای معدنی و … در دلیجان وجود دارند. زبان مردم دلیجان فارسی با گویش “راجی” است. از فعالیتهای اقتصادی این شهر میتوان کشاورزی و دامپروری را نام برد. همچنین قالیهای دست بافت زنان روستایی و صنایع دستی از مواردی هستند که در اقتصاد تأثیر دارند. سوغاتی معروف دلیجان نیز، جوزقندی میباشد.
آب و هوای دلیجان

معرفی شهر دلیجان
آب و هوای دلیجان در زمستان سرد و در تابستان گرم میباشد و میتوان گفت گرمترین زمان دلیجان مرداد و سردترین زمان بهمن ماه است. منطقه جاسب و شمال شرق دلیجان دارای آب و هوای معتدل است. درکل، دلیجان از آب و هوای گرم و خشک برخوردار است.
جاذبههای گردشگری دلیجان

معرفی شهر دلیجان
دلیجان دارای جاذبههای گردشگری فراوانی است و سالانه میزبان مسافران و گردشگران زیادی از سراسر ایران و حتی خارج میشود. از میان این جاذبهها میتوان مجموعه بازار نراق، غار شگفتانگیز نخجیر، بادگیرها، قلعه، غار و کاروانسرای کهک، کاروانسرا و پل دهک، آب انبارها، امام زاده بیبی زبیده خاتون، یحیی و سلیمان، مسجد بزرگ (مسجدالنبی)، خانههای تاریخی نراق و … را نام برد.
مناطق برتر و نمونه گردشگری دلیجان
دو منطقه بسیار زیبا که از چشمانداز و طبیعت فوقالعادهای برخوردار هستند و از زیباترین روستاهای استان مرکزی میباشند، “جاسب” و “بهار اردهالی” نام دارند. منطقه تاریخی “نراق” نیز به دلیل داشتن بافت تاریخی، جزو ۱۰ شهر برتر از لحاظ بافت تاریخی محسوب میشود و گردشگران زیادی را به سمت خود روانه میکند. موزه آب نراق برای بسیاری از بازدید کنندگان و گردشگران جالب توجه است. شما نیز، بازدید از آن را از دست ندهید.
مشخصات جغرافیایی دلیجان
دلیجان از شهرهای خوب و زیبای استان مرکزی که از جنوب به منطقه “میمه” اصفهان، از شمال به قم، از شرق به کاشن و از غرب محلات استان مرکزی محدود میشود. رودهای مهم دلیجان قم رود، شور و ازنا میباشند. در ۸۰ کیلومتری شمال شرق دلیجان، شهر قم و در ۷۰ کیلومتری غرب آن شهر کاشان اصفهان قرار دارد. دلیجان در مسیری قرار گرفته است که راههای مهم شهرهای بزرگ جنوبی و مرکزی را تشکیل میدهند و از طریق جاده آسفالت شده و اصلی به اصفهان مرتبط میشود. طول مسیر از دلیجان به جنوب شرق آن که اصفهان قرار دارد، ۱۶۵ کیلومتر میباشد. در جنوب غربی دلیجان نیز “خمین” و “محلات” قرار دارند که دسترسی به آنها از طریق جاده آسفالتی میسر میگردد. فاصله دلیجان تا محلات، ۲۷ کیلومتر و تا خمین ۷۲ کیلومتر است.
سابقه تاریخی دلیجان

معرفی شهر دلیجان
بر اساس آنچه مورخان به دست آوردهاند، دلیجان در گذشته شهری بسیار بزرگ بوده که در چهار طرف شهر چهار دروازه داشته است. نام این دروازهها عبارت بودهاند از: دروازه قلیان، شاه ولی، آتشکده و کاه گندم. وسعت دلیجان به قدری بزرگ بوده است که آن را تا نزدیکی روستای خورهه ذکر کردهاند. آثار و نشانههای باستانی که از دلیجان به دست آمدهاند، همه تأیید کننده بزرگی شهر دلیجان در زمانهای گذشته هستند. آجرها، سفالها و خمرهها از جمله آثاری بودند که از این شهر به دست آمدهاند. بهتر است بدانید که شهر بزرگ دلیجان در سال ۱۳۵۸ به شهرستان تبدیل گردید.
فعالیت کشاورزی و دامپروری در دلیجان
همانطور که پیشتر اشاره کردیم، دامپروری و کشاورزی از جمله فعالیتهایی هستند که چرخ اقتصاد دلیجان را میچرخانند. کشاورزی در دلیجان به صورت آب و نیمه آبی مکانیزه میباشد و بعضی از محصولات باغها و مزارع به صورت غرقابی و یا نشتی آبیاری میشوند. اکثرا در این منطقه از آب قناتها، رودخانهها و چاههای کم عمق جهت آبیاری زمینهای زیر کشت استفاده میکنند. گردو، بادام، فندق، آلبالو، گیلاس، سیب، تره بار، بنشن، جو، گندم، انگور، هلو و زردآلو از عمدهترین و معروفترین محصولات کشاورزی و باغداری شهرستان دلیجان هستند. اگر سری به روستاهای دلیجان بزنید، مشاهده خواهید کرد که دامداری سنتی در آنها رایج بوده و دامهایشان شامل گاو، بز و گوسفند هستند. واحدهای صنعتی مرغداری و گاوداری نیمه صنعتی شامل گاوهای دورک و بومی، دامداری صنعتی دلیجان را تشکیل میدهند.
صنعت و معدن دلیجان
دلیجان دارای معادن سنگ فراوان میباشد و کارخانجات متعددی دارد. یکی از این کارخانهها، کارخانه پودرسازان دلیجان است که در آن از سنگهای مخصوصی پودر تولید میکنند و آنها را در بستههای آلومینیومی برحسب سفارش به کارخانجات ازجمله کارخانه چینی سازی، کاشی سازی و رنگ سازی ارائه میدهند. کارخانه شن و ماسه، پارچه بافی، ملامین سازی، رنگ سازی، کارخانه تیرچه بلوک و گچ سازی، کارخانه موزاییک سازی و کورههای آجرپزی از دیگر کارخانجات شهر دلیجان هستند. از معادن فعال دلیجان نیز میتوان معدن شن و ماسه واقع در مسیر رودخانه شور و معدن سراب راونج را نام برد. معادن غیر فعال دلیجان شامل معدن سنگ قرمز تخته کوه در شمال غرب روستای رباط ترک در ۲۵ کیلومتری دلیجان و معدن سنگ رزبیده در جنوب شرق آبادی هستیجان در ۱۹ کیلومتری دلیجان میباشند. در ۲۷ کیلومتری جنوب شرق دلیجان و در مجاورت روستای مزوش، معدن خاک نسوز یا همان “چینی” قرار دارد. علوه بر اینکه، این معادن صنعت دلیجان را فعال نگاه داشتهاند، صادرات محصولات معدنی و کشاورزی نیز کمک زیادی به چرخه اقتصاد دلیجان و کشور میکنند. از صادرات دلیجان میتوان به گردو، فندق، بادام، انگور، آلبالو، سیب، هلو، گیلاس، برگه خشک زردآلو، لوبیا سفید، تخم مرغ نطفه دار، پودر سرب، پودر رنگ، آجر، قالی طرح کاشان، گچ، شن و ماسه، پارچه چلوار و متقال، مرغ گوشتی و جوز قندی که سوغاتی دلیجان است، اشاره کرد. این حجم عظیم از صادرات از یک شهرستان کوچک واقعا شگفتانگیز است و دلیجان نه تنها به لحاظ صنعت و معدن، بلکه به لحاظ گردشگری نیز، شهر موفقی است. گردشگران بسیاری هر سال برای بازدید از جاذبههای دلیجان روانه آن میشوند.
شما نیز اگر تاکنون به استان مرکزی و شهرهای آن سفر نکردهاید، بازدید از شهرها و جاذبههای این استان را در لیست برنامههای سفریتان قرار دهید.
مطالب مرتبط: مسجد مسسر دلیجان، غار نخجیر دلیجان
حتما بخوانید: خانه معلم مرکزی