دو مناره معروف به مناره های دارالضیافه که دار الضیاء نیز گفته شده است، در محله جوباره اصفهان واقع شده اند. این دو مناره تزیینات کاشی کاری نیز دارند و چنان که از نام آن ها پیداست، سردر مهمان سرای مشهوری بوده اند که به امیر یا حکمران یا پادشاهی در قرن هشتم هجری قمری تعلق داشته است.
کتیبه مناره فرو ریخته است و نمیتوان سال قطعی ساختمان آن ها را دریافت اما سبک تزیینات بنا، آن را به دوره مغول مربوط می کند. بلندی مناره ها به ۳۸ متر می رسد و دارای تزیینات ظریف کاشی در قسمت تاج مناره ها می باشد.
تحقیقات و بررسی های پژوهشگران در باره این دو مناره بیانگر این نکته است که قدمت آن ها به ربع اول قرن هشتم هجری می رسد و بقایای یک مجموعه بزرگ می باشند که در قرن چهاردهم میلادی زمان حکومت سلطان محمد خدابنده معمور، برقرار و آباد بوده است.