گنبد سبز محل دفن شیخ محمد حکیم مؤمن عارف استر آبادی است که مانند پیر پالاندوز از مشایخ صوفیان ذهبیه است. وی در دوره تیموری زندگی و در سال ۹۰۴ قمری از دنیا رفته است. بقیه وی در سال ۱۰۱۱ قمری در زمان شاه عباس صفوی ساخته شد و در زمان شاه سلیمان مورد مرمت قرار گرفت. این بنا در گذشته میان باغ وسیع در محل پاچنار مشهد الرضا (ع) قرار داشته و بر روی قبرستان قدیمی میرهما بنیان گردیده است.
گنبد سبز در چند صد متری جنوب غربی حرم مطهر در وسط میدانی قرار دارد و به خاطر رنگ سبز گنبد به این نام خوانده می شود. در گذشته در اطراف گنبد باغی وجود داشته است که درویشان در آنجا مراسم صوفیانه برگذار می کردند. مدتی است که گنبد سبز شب ها با نور سبز زیبایی روشن می شود.
فضای داخی بقعه مشتمل بر چهار قسمت شاه نشین بوده و امتداد هر یک از آن ها به درگاه هایی منتهی می شود. در زیر گنبد بنا کتیبه ای به خط ثلث با مضمون صلوات کبیره و حدیثی از پیامبر اکرم (ص) دیده می شود که در پایان آن تاریخ ۱۰۵۸ هجری قمری قید گردیده است.
تمامی تزیینات کاشی معرق این بنا، مربوط با ساماندهی و مرمت اثر در سال ۱۳۵۳ هجری شمسی است و اصل بنا در نمای آن فاقد هر گونه عناصر تزیینی بوده است.
این بنا در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۲۵ به شماره ثبت ۱۳۷۰ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
