مسجد سرخ ساوه

مسجد سرخ ساوه استان مرکزی

استان مرکزی استانی پر از جاذبه‌های متنوع و دیدنی است. از جمله شهرهای این استان که در سرتاسر ایران شناخته شده، ساوه است. ساوه نیازی به معرفی ندارد چرا که با انارهای سرخ رنگ خود محبوبتی عظیم بین مردم ایران پیدا کرده است اما اینبار میخواهیم به معرفی ساوه بپردازیم. شهری که رنگ سرخ به نمادش تبدیل شده است. ساوه نه تنها رنگ انارهایش سرخی یاقوت را دارند بلکه جاذبه‌اش نیز به سرخی همین یاقوت است.

ساوه

مسجد سرخ ساوه

ساوه از شهرهای تاریخی استان مرکزی است که طبق اسناد و مدارک از دوران ساسانیان به یادگار مانده. نام این شهر با نام انار گره خورده است. به عبارتی ساوه را مرکز انار ایران می‌دانند. این شهر با پیشینه تاریخی‌ای که دارد پر از جاذبه‌های مختلف و دیدنی است. براساس برخی از اسناد و مدارک، ساوه یکی از مناطق اصلی حضور اسلام بوده و مسجد سرخ یادگاری از همان دوران است. به طور کلی ساوه حدود ۲۰ اثر ملی دینی دارد. برخی اوقات دیدن این جاذبه‌های تاریخی مانند خواندن چندین کتاب تاریخی است زیرا حس و حالی را که یک بنای تاریخی دارد، هیچ گاه نمی‌توان از صفحات کتاب‌ها متوجه شد. تنها با سفر کردن و بازدید از جاذبه‌ها است که می‌توان پی به پشت پرده‌های تاریخ برد و در مورد گذشتگان و اعمالی که انجام داده‌اند قضاوت کرد.

مسجد سرخ

مسجد سرخ ساوه

مسجد سرخ را با توجه به سبک معماری و برخی از اسناد به دوران صفویان و زمان حکمرانی شاه اسماعیل صفوی نسبت می‌دهند. شاید تا به حال سفری به ساوه داشته‌اید اگر نه پیشنهاد می‌کنیم برای یک بار هم شده مسیر خود را از سمت تهران کج کرده و سری به ساوه بزنید. در همان ابتدای ورود به انارهایی را خواهید دید که انگار برای خوش آمد گویی به مسافران آمده‌اند. گرچه سرخی این انارها دل می‌برند اما اگر کمی سر بچرخانید در سمت شمالی میدان انقلاب و غرب بازار شهر مسجدی را خواهید دید که رنگی به سرخی انارهای شهر دارد.

معماری مسجد

مسجد سرخ ساوه

مسجد سرخ از صحن، ایوان، گنبدخانه، شبستان، رواق، مناره، و مسجدی تازه ساخت تشکیل شده است. با ورود به این مسجد سردر ورودی زیبایی را مشاهده خواهید کرد که با کاشی‌های فیروزه رنگ تزیین شده است. این کاشی‌کاری‌هایی است که در زمان صفوی انجام شده است. طاق سردر مقرنس کاری شده است و اگر چشم را کمی پایین‌تر بیاورید، کتیبه گچبری شده‌ای را خواهید دید که بر روی آن جمله‌ای با خط ثلث نوشته شده است. در بالای درگاه و سینه سردر، لوح سنگی وجود دارد که نقش فرمانی از شاه اسماعیل صفوی بر دل آن قرار دارد. قسمت اصلی گنبدخانه مابین ۳ رواق و یک مقبره قرار دارد که از سه سمت درگاه‌هایی نسبتا بزرگ به سمت‌های مختلف باز می‌شوند. در قسمت بالای این رواق گنبدخانه دیگری قرار دارد که نیم طاق‌هایش به صورت قوس‌هایی کوچک‌تر به شکل اضلاع و پایین طاق با عرقچینی بنا بالا آمده است. قوس این نیم طاق‌ها با مقرنس تزیین و رنگ آمیزی شده‌اند. در زیر گنبد نیز کتیبه‌ای وجود دارد که بر روی آن متن سوره نبا نوشته شده و اطراف آن با گل و بوته برجسته تزیین شده است. زیر گنبد دوم کتیبه دیگری قرار دارد و بر روی آن با خط برجسته کوفی سوره یاسین گچبری شده است. نوشته این کتیبه به رنگ زرشکی است که در زمینه‌ای لاحوردی رنگ قرار گرفته است. در سمت جنوبی گنبد خانه، محرابی چهار گوش با پوششی مقرنسی قرار دارد که بر روی آن نیز کتیبه دیگری به چشم می‌خورد. در قسمت غربی و جنوبی مسجد نیز چند حجره با ایوان‌هایی چهارگانه بودند که به دلیل ساخت مدرسه، اطراف آن را در سال ۱۳۵۷ برداشته‌اند.

ساوه صرف نظر از انارهای سرخ رنگ و جشنواره‌های اناری که دارد، با آثار تاریخی و قدمت خود از جاذبه‌های دیدنی استان مرکزی به شمار می‌رود که حتما باید در فهرست مقاصد سفر هر گردشگری قرار گیرد. مسجد سرخ ساوه به دلیل قرمز رنگ بودن دیوارهایش به مسجد سرخ مشهور شده. این مسجد که یادگاری از دوران صفوی است با شماره ۱۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به شمار می‌رود.

مطالب مرتبط: مسجد جامع ساوه، قلعه دختر ساوه

حتما بخوانید: خانه معلم مرکزی، رستوران های یکسان سازی سپاه درمرکزی

عبارت های مرتبط:

زیباترین مناطق مشابه: