شهرستان مبارکه یکی از شهرستانهای بسیار مهم فرهنگی، صنعتی و کشاورزی ایران در استان اصفهان است
شهرستان مبارکه در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی اصفهان، ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرضا و حدود ۴۵ کیلومتری شرق بروجن واقع شده است. همچنین این شهرستان از طرف شمال و شمال غرب به ترتیب با شهرستانهای لنجان (زرین شهر) و فلاورجان همسایه است.
از لحاظ قدمت آثار تاریخی با توجه به کشفیات گروه باستانشناسان از غارهای تاریخی قلعه بزی که مربوط به دوران پارینه سنگی است، این شهرستان پس از شهر کاشان رتبه دوم را در استان اصفهان به خود اختصاص داده است. بیش از پانصد اثر تاریخی شامل قلعههای تاریخی، مساجد و امامزادهها، خانههای قدیمی، برجهای کبوتر، برجهای نگهبانی، حمامهای قدیمی، سایتهای تاریخی، کوهها و آتشکده تاریخی، کتیبه و نقاشیهای صخرهای، قبرستانهای تاریخی و سنگ قبرهای قدیمی تشکیل دهنده آثار و اماکن تاریخی این شهرستان میباشد که ۲۱ اثر آن به ثبت رسیده است.
اسماعیل ترخان
کتیبه تختگاه (دوره شاه آبادی) بارچان
دیزیچه
طالخونچه
محله قلعه یا داناشهر
نهچیر
قلعه آسیاباد: مربوط به دوره قاجار است و در چند کیلومتری شهرستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۸۵۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع
مردم شهرستان ایرانی اصیل، شیعه و فارسی زبان بوده که اکثرشان بومی و بعضی از آنها هم مهاجرینی هستند که معمولاً جهت اشتغال در صنایع شهرستان حضور دارند. زبان فارسی زبان اغلب مردم این شهرستان میباشد و در بعضی نقاط روستایی مثلدهسرخ (مبارکه) و بعضی از محلات شهر طالخونچه، علاوه بر زبان فارسی، زبان ترکی و گویش محلی رایج میباشد.
این شهر به خاطر وجود فولاد مبارکه، صنایع هفتم تیر، پلی اکریل، ذوب آهن و… و وجود صنایع و تولیدیهای کوچک و بزرگ در شهرکهای صنعتی خود یکی از بزرگترین قطبهای صنعتی ایران میباشد.